En dat niet alleen omdat we blij zijn met wat we hebben bedacht, maar ook om nog maar eens te benadrukken dat we zelf ook kritisch moeten blijven op vragen.
We kregen namelijk een vraag over het stallen van een scooter. Voor mevrouw was de scooter het middel om toch overal te kunnen komen, ondanks dat ze zeer slecht ter been is. Ze kon de zware scooter echter maar moeilijk zelf stallen in haar kleine berging, waardoor de deuren altijd een beetje open bleven staan en de achtergelegen bergingen moeilijker bereikbaar waren.
We hebben een soort lage goot op wieltjes bedacht, die aan 1 kant scharniert. Mevrouw kan de scooter er makkelijk op rollen en deze op eigen kracht zijwaarts de berging in draaien zodat de deuren dicht kunnen. De scooter uit de berging halen gebeurt op omgekeerde wijze.
Maar in de week dat we hem wilden komen plaatsen, bleek mevrouw een afspraak in het ziekenhuis te hebben. Daar kreeg zij te horen dat het niet echt meer verantwoord was op de scooter te blijven rijden en dat een scootmobiel veel veiliger zou zijn. Voor ons een les om toch vooral toch kritisch naar vragen te blijven kijken en niet altijd iets moeten willen oplossen. Hoe leuk dat soms ook kan zijn.
